Astrid en Marlijn
Voor Astrid en Marlijn is de derde week van juli dé week waar ze het hele jaar naartoe werken. Dit jaar en vorig jaar was het natuurlijk heel anders, maar de plannen voor volgend jaar worden alweer gesmeed. En alhoewel de dames elkaar nog niet goed kennen, merken ze steeds meer dat ze elkaar vinden in de samenwerking. En dat past mooi bij de ambitie om de banden tussen de Nijmeegse Vierdaagse en de Vierdaagsefeesten te verstevigen. Een mooi gesprek over de toekomst van de wandelmars en de feesten, ín Nijmegen natuurlijk.
Tekst: Marieke Gerritsen
Foto's: Bart Nijs
“Maar eerst even terug in de tijd. Hoe kijken Astrid en Marlijn terug op de afgelopen anderhalf jaar? Astrid: ‘In 2020 overviel het ons. Gebeurt dit echt? We hebben een crisisprojectgroep opgezet en veel overlegd. Uiteindelijk was het Mark Rutte die in mei de knoop voor ons doorhakte.’ Marlijn: ‘We zagen het wel aankomen en leefden van persconferentie naar persconferentie. Het was niet ons besluit, maar het was toen wel duidelijk.’ Astrid: ‘En dit jaar hebben jullie het nog langer volgehouden. Wij hebben al in februari de handdoek in de ring moeten gooien. Het organiseren van zo’n groot evenement vraagt om heel veel mensen, het is niet ‘even een stukje wandelen.’ Wij zijn enorm afhankelijk van vrijwilligers, maar ook van het Rode Kruis en defensie. En zij wisten echt niet of ze hun medewerking konden verlenen. En dat in combinatie met de anderhalvemeterregel zorgde ervoor dat we de vergunning niet zouden krijgen. Want je kunt misschien wel zorgen dat de wandelaars afstand houden, maar hoe doe je dat met de toeschouwers?’
Marlijn: ‘Veel mensen dachten toen: ‘Dan zullen de feesten ook wel niet doorgaan.’ Maar wij hebben toch wat langer kunnen onderzoeken wat nog wel mogelijk was. Samen met ondernemers hebben we meerdere plannen gemaakt. Maar helaas kregen we een negatief advies. De veiligheidsdiensten waren bang voor de zogenaamde aanzuigende werking van de activiteiten die ervoor zorgen dat mensen toch massaal naar het feestgedruis trekken.’ De aantrekkingskracht van de Vierdaagse en de Vierdaagsefeesten was een te groot risico.
Want die aantrekkingskracht is enorm en de dames snappen wel waarom. Marlijn: ‘De kracht van zowel de mars als de feesten is dat alle smaken samenkomen. De feesten kan je zien als veertig festivals in één stad. Ik ken geen enkel ander evenement waar iedereen zich zo thuis bij voelt. Normaal zoekt iedereen zijn eigen bubbel, de een houdt van een hiphopfestival, de ander van een klassiek concert. Tijdens de vierdaagseweek komen al die verschillende smaken, verschillende stijlen, leeftijden, achtergronden samen. En juist dán is de saamhorigheid zo groot en zijn er weinig problemen. Dat is echt bijzonder.’ Astrid: ‘Door er zo over te praten, ga je het nog meer missen. En dat is ook wat we terugkrijgen van alle wandelaars. Het is voor veel mensen hét evenement waar ze het hele jaar naar uitkijken en waar ze onderdeel van uit willen maken, als wandelaar, als toeschouwer of als vrijwilliger. Het zit zó diep bij mensen.’
“Ik ken geen enkel ander evenement waar iedereen zich zo thuis bij voelt”
De hoop is nu gevestigd op de editie van 2022. Zorgt de pandemie voor een heel ander plan? Marlijn: ‘Een pandemie stond nooit in onze draaiboeken. Dat staat er nu bij iedereen wel standaard in denk ik. Maar verder blijven de zaken die we al belangrijk vonden, zoals duurzaamheid en innovatie, dat nog steeds. Dat stopt nu niet en gaat zelfs in volle vaart door. En dat biedt ook wel een kans. We kunnen nu een stap terugdoen en goed nadenken over hoe we zaken willen aanpakken. We willen bijvoorbeeld echt niet meer zien dat straten vol liggen met bekers. Als je met zoveel mensen een feestje gaat bouwen, dan moet je goed kijken waar je minder vervuilend kunt zijn. De tijd is er ook echt rijp voor om samen met het publiek stappen te maken op het gebied van duurzaamheid. Het is geen onderscheidende waarde meer, maar een vanzelfsprekendheid.’
Astrid: ‘Voor de mars is dat heel herkenbaar. Wij dachten in onze naïviteit dat de hitte onze grootste vijand was. Maar ook wij gaan nu werken met meerdere scenario’s. Verder blijft ons doel om voor de wandelaar datzelfde gevoel te creëren als voorheen. De Vierdaagse is juist zo’n mooi evenement door alle tradities, dus die gaan we niet loslaten. We willen wel innoveren. Ook wij hebben de afgelopen twee jaar veel meer ruimte gehad om na te denken over de vraag of we klaar zijn voor de toekomst. En op sommige vlakken is dat antwoord nee. We kijken bijvoorbeeld naar de enorme verantwoordelijkheid die nu bij vrijwilligers ligt. Moeten we hun kennis en ervaring niet beter vastleggen en delen? Daarnaast kunnen we op digitaal gebied ook stappen maken. We hebben jaren geprobeerd een app te lanceren, maar dat liep iedere keer in de soep. In 2019 is het wel gelukt, maar er is zeker ruimte voor verbetering. We benoemen nu ook veel duidelijker thema’s en speerpunten. Welke kant willen we op? Ook bij ons komt duurzaamheid veel hoger op de agenda te staan. Ja, afval is een probleem, ook omdat we door allerlei gemeentes lopen. En die geven zelf vergunningen aan partijen. Als de lokale supermarkt dan besluit flesjes water of plastic zakjes snoep uit te delen, dan komen we de verpakkingen jaren later nog tegen. Ook gaan we inzetten op gezond en lokaal geproduceerd voedsel. Ik weet nog dat ik als wandelaar door de barbecuelucht moest. Ik kon overal een broodje bal kopen, maar ik wilde dat helemaal niet. Ik wilde iets gezonds. En dan heb ik het nog niet gehad over de mogelijkheid om als vrouw onderweg naar het toilet te moeten. Ik maak me er als vrouw echt hard voor dat we alle wandelaars beter kunnen laten weten waar ze naar het toilet kunnen en hoe druk het daar is. Dit zijn allemaal voorbeelden van thema’s die we nu hoger op de agenda hebben geplaatst. Daarnaast werken we aan een vernieuwende beleving voor de wandelaar, voor nu en in de toekomst. Door corona is wandelen veel populairder geworden en is er een nieuwe mix van wandelaars ontstaan. Die groep verwelkomen we ook graag.’
“De tijd is er ook echt rijp voor om samen met het publiek stappen te maken op het gebied van duurzaamheid”
Achter de schermen wordt er dus al hard gewerkt voor een succesvolle derde week van juli in 2022. Voor de wandelaars en de bezoekers zal er aan de voorkant niet veel veranderen. Astrid en Marlijn staan te popelen om er weer een succes van te maken. Marlijn: ‘Het is echt een uniek evenement. De hele stad is ons evenemententerrein en je voelt dat de hele stad dan zindert en meewerkt. En dan kijk ik naar de skyline van Nijmegen, terwijl de schemering invalt… Wie is er dan niet trots op de stad?’ Astrid: ‘Dat is ook de reden dat de mars ooit naar Nijmegen is gekomen. Het was in eerste instantie geen uitgemaakte zaak dat het altijd vanuit Nijmegen georganiseerd zou worden. Maar zij waren degenen die zich het meest gastvrij hebben opgesteld.’ Marlijn: ‘Ik kan niet wachten tot we het weer echt mee kunnen maken.’ Astrid: ‘Dat gevoel van de vrijdag, als alles klopt en klaar is. Onbetaalbaar.’
